محل نگهداري قناري
جربه ثابت شده است پرندگاني كه در قفسهاي وسيع و مناسب زندگي مي كنند همواره شاداب و سرحال بوده و به ندرت بيمار مي شوند . قناري تنها در صورتي نشاط و سرحالي خود را حفظ مي كند كه حداقل ، امكان جهش و ورزش را داشته باشد. غذايي كه تناول مي كند و انرژي حاصل از آن را بايد به نحوي مصرف نمايد بنابراين تهيه قفسي كه قناري بتواند در آن به جست و خيز و پرواز بپردازد بسيار مهم است.
قناري در عين حال كه پرنده اي بسيار ظريف است اما خيلي زود خود را با آب و هوا و محيط تطبيق مي دهد. هر چند براي هر كس مقدور نيست كه اتاقي را به پرورش و نگهداري قناري اختصاص دهد و بسياري از علاقمندان ، اين پرنده را در اتاق نشيمن ، اتاق پذيرايي و يا آشپزخانه نگهداري مي كنند. در اين مكانها به علت رفت و آمدهاي زياد و يا خاموش و روشن شدن لامپهاي روشنايي ، موجب بروز پرريزان هاي بي وقت در پرنده مي شود. به همين دليل در اين مكانها بايد محل قفس پرنده در گوشه اي انتخاب شود كه كمترين رفت و آمد را داشته باشد و در مسير جريان هاي باد و تغييرات دما قرار نداشته باشد.
در صورتي كه اتاقي براي نگهداري قناري اختصاص داده شده ، بهتر است همواره آن را از تغييرات دما محفوظ نگهداريم.
به طور معمول درجه حرارت مناسب براي قناري در فصل زمستان 10 درجه سانتي گراد و در فصل جوجه كشي 15 درجه سانتي گراد مي باشد.
در مورد قفس جوجه كشي بايد دقت كرد كه خلل و محل اتصال آهنها و چوبها خوب به يكديگر لحيم شده و يا بتونه شده باشند به نحوي كه كوچكترين منفذي باقي نماند. براي رنگ كردن قفس نيز بايد توجه كرد كه از مواد سربي استفاده نشود زيرا اغلب قناريها عادت به كندن و خوردن رنگ قفس دارند. وجود منافذ در قفس قناري باعث مي شود تا به مرور زمان مواد غذايي در بين آنها وارد شده و توليد انگلي به نام كنه ي قناري نمايد . اين انگل كمتر از يك دهم ميلي متر است و با چشم غير مسلح به سختي ميتوان آن را ديد. اين انگل پس از حمله به قناري موجب لاغري و ضعف عمومي او مي شود و در نهايت قناري خواهد مرد.
چوب هايي كه براي نشستن قناري داخل قفس قرار داده مي شود بايد از چوب نرم باشد تا كف پاي قناري را اذيت نكرده و ميخچه نزند. شكل آن هم بايد كمي محدب و بيضي باشد. ضخامت آن حداكثر 12 ميليمتر و حداقل 9 ميليمتر باشد.
توجه نماييد كه محل اتصال چوبها به قفس بايد سفت و محكم باشد تا مبادا سست و لرزان بودن آن ، باعث ترس قناري و نهايتا بي نطفه شدن تخمهاي قناري گردد. همچنين چوبها بايد قابل برداشتن باشند تا بتوان نظافت آن را رعايت نمود. زماني كه لازم است چوبهاي قفس قناري شسته شوند بايد توجه داشت كه پس از كامل خشك شدن رطوبت و خيسي ، آنها را در قفس قرار داد . قرار دادن چوب مرطوب يا خيس در قفس ممكن است موجب ابتلا قناري به رماتيسم گردد.
يكي از مسائل مهم رعايت نظافت قفس و كف قفس مي باشد. كف قفس هيچگاه نبايد آغشته به فضولات قناري باشد.
در فصل گرمي هوا بايد هر چند وقت يكبار در محل اتصال چوبها و سوراخهاي قفس ، يك قطره داروي ضد كنه بنام (( كريوزوت )) ريخته شود.
در موقع نظافت چوبهاي نشيمن داخل قفس بايد توجه نماييد كه چوبها خراشيده نشوند زيرا محلي خواهند شد براي تجمع كنه قناري.
به طور معمول قناريهاي ماده در فصل زمستان در اتاقي خنك نگهداري مي شوند زيرا گرم بودن محل نگهداري موجب مي شود تا تمايل به جفت گيري در آنان زودتر از موعد ظاهر شود. كساني كه زودتر از موعد اقدام به جفت انداختن قناريها مي كنند لازم است كه به تامين نور و گرماي لازم در محل نگهداري قناريها توجه زياد ي نمايند. مدت زمان نور روزانه و كوتاه و طولاني شدن آن ، سيكل ماهيانه پرندگان را تغيير ميدهد.
محل نگهداري قناري به طور خلاصه بايد داراي اين شرايط باشد:
_ پاكيزه بودن محل نگهداري كه شامل قفس قناري و اتاق نگهداري قناري مي باشد.
_ استفاده از غذاي مناسب و تازه
_ قفس بايد داراي فضاي كافي براي جست و خيز و پرواز قناري داشته باشد.
_محل نگهداري قناري بايد به گونه اي باشد كه از سرو صداهاي مزاحم دور باشد تا قناري بتواند در مواقع لازم و شبها استراحت كند.
_ قفس قناري نبايد در معرض باد و تغييرات هوا قرار داشته باشد.
_محل نگهداري قناري بايد داراي نور كافي و هواي تمييز و به دور از بوهاي
مضر چون بوي مواد شيميايي و يا بوي طبخ غذا باشد